Przez puszcze i bagna, przez puszcze i chaszcze, przez niesamowity świat fotografii przyrodniczej w poniedziałek 9 lipca przeprowadził nas Grzegorz Leśniewski. Wystawa fotografii oraz pokaz diaporam odbyły się w Centrum Kultury Filmowej Stylowy w Zamościu dzięki współpracy tejże placówki i Zamojskiego Towarzystwa Fotograficznego. Całość stała na naprawdę wysokim poziomie.

Pierwszy raz znalazlam się w tym zakątku nad Wartą około  2007-2008 roku i tylko przejrzenie wszystkich starych zdjęć pomogłoby mi odtworzyć datę pierwszej tam bytności … Zauroczyło mnie to miejsce na kilka sposobów: urokliwą ścieżką w bliskości rzeki Warty, bardzo ciekawym jej starorzeczem, pięknym łęgiem z udziałem wierzb i topól, a także wspaniałymi drzewami – dębami o rozmiarach pomnikowych, z których sporo było oznakowanych jako pomnik przyrody, do tego wszystkiego wspaniałymi o sporej średnicy kłodami dębowymi leżącymi tam i poddawanymi wpływom wód rzecznych - widoczne było, że podczas wezbrań rzeki Warty niektóre kłody, choć potężne, są przenoszone siłą wody …. A do tego wszystkiego jeszcze kłodami wiązu …..

"Michał, przyjeżdżaj, kolibra mam w ogrodzie!" Takie telefony ostatnimi czasy odbierałem już dwa razy.

Wczoraj otrzymałem zdjęcie od naszego leśnika Andrzeja Książka, który jadąc rano do pracy spotkał i udokumentował dorosłego kocura rysia.

Sowy od zawsze wzbudzały u ludzi niepokój. Uznawane za średniowieczne wcielenie zła oraz symbol innowierców. Jak to zwykle bywa demonizujemy to czego nie znamy i nie pojmujemy. Na szczęście dzisiaj coraz więcej o nich wiemy, coraz bardziej rozumiemy i coraz częściej mamy możliwość obserwowania tych niezwykłych ptaków.

Ślimaki z reguły nie mają dobrej opinii wśród ludzi. Zwłaszcza te nagie. Podłużne, oślizgłe, aż na samą myśl o nich, wielu ludziom robi się nie dobrze. A pomrowy to już w ogóle. Nie dość, że ich wygląd – delikatnie mówiąc – jest nieatrakcyjny, to jeszcze potrafią wyrządzać niemałe szkody w ogródkach czy na działkach. We znaki szczególnie mocno dają się pomrowy wielkie (Limax maximum) i pomrowiki plamiste (Deroceras reticulatum). Ciężko więc uwierzyć, by w tym gronie znalazł się gatunek, który zamiast szkodzić, przynosił by jakiś porządek. A jednak. Nasz bohater, czyli pomrów czarniawy, wbrew pozorom, może przynosić wiele korzyści. Ludziom nie jest jednak łatwo je dostrzec. Znacznie bardziej niż im, ślimak ten przysługuje się bowiem przyrodzie a to niewątpliwie zasługuje na docenienie.

Letnie wieczory są wypełnione najróżniejszymi dźwiękami.